Zondagmorgen en een waterig zonnetje straalt mij tegemoet door het treinraam: kortom, ik ben weer thuis in ons vlakke, maar o zo schone kikkerlandje. Dat voelt goed. Nog een uurtje en ik kom aan op station Groningen, heerlijk weer thuis onder een warme douche met een fatsoenlijke straal. En dat allemaal dankzij Marian haar daad krachtig optreden: de ketel heeft afgelopen donderdag de geest gegeven, maar inmiddels heeft Marian er voor gezorgd dat er alweer een nieuwe hangt. Ik kijk ernaar uit.
Adriënne en ik hebben een goede reis gehad, geen vertraging, maar lekker op tijd geland op Schiphol. Om 5:15 stonden we aan de grond, en om half 6 zetten we voet op de Nederlandse bodem. Aangezien we naast de deur zaten waar de gate aan werd gekoppeld stonden we al HEEL snel bij onze bagage. Bleek dat één van mijn bagagestukken later zou komen omdat het een ‘afwijkend’ formaat had. Daarom hebben A3ne en ik afscheid genomen bij de bagageband: ik heb genoten van 3 weken, samen met een Nederlandse in een vreemd land. Dit is toch veel beter als helemaal alleen in zo’n vreemd land.
Als ik dan zo terug kijk konden A3ne en ik het goed met elkaar vinden, dat is toch altijd maar afwachten hoe dat loopt. Ik ben erg blij dat we als vrienden (zo zie ik het toch wel en volgens mij doet A3ne dat ook) afscheid hebben genomen.
Ik kijk terug op een inspannende en ook aangrijpende perioden, maar met een heel goed gevoel. Peter en zijn staf hebben aangegeven veel aan onze gesprekken en adviezen gehad te hebben en daar hebben we het dan ook voor gedaan. Er zijn een aantal documenten geschreven en gecontroleerd. Een verslag gaat dinsdag naar de mensen van Viafrica, maar het werk is nog niet helemaal klaar: er moet nog een verslag naar ITstaffing en ik heb nog een aantal adviezen die ik graag mee wil geven aan Joost en de andere mensen van Viafrica, hier moet ik in de komende week nog een mooi rapport van maken, maar dat gaat vast wel lukken.
Nu ga ik eerste heel gezellig van de paasdagen genieten met Marian en de kinderen. Ik bedank jullie (trouwe) lezers voor het volgen van deze weblog en de leuke reacties die ik heb gekregen. En ik hoop jullie snel weer te zien of te spreken. Het ga jullie goed!
Rolf Smit 